Duszpasterstwo Bankowców w Warszawie

www.bankowcywarszawa.pl

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

1 spotkanie:

Św. Brat Albert – Adam Chmielowski

Święty Brat Albert nie pisał uczonych traktatów..., On po prostu pokazał jak należy miłosierdzie czynić. Pokazał, że kto chce prawdziwie czynić miłosierdzie, musi stać się bezinteresownym darem dla drugiego człowieka. Służyć bliźniemu to według niego przede wszystkim dawać siebie, być dobrym jak chleb.

Jan Paweł II

Powinno się być dobrym jak chleb, powinno się być jak chleb,
który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie
ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny.

Wszystkie sprawy zdawać na Opatrzność Boską,
która obmyśla i najdrobniejsze szczegóły.

Zbytnia zapobiegliwość, to rzecz niestosowna,
lepiej Zdrowaś Maryjo zmówić na tę intencję.

Nie chciejmy się niepokoić, bo dobrego Pana mamy,
który ma w ręku wszystko, aż do najdrobniejszych szczegółów.

Zjednoczenie z Bogiem jest ważniejsze od wszelkich innych obowiązków,
w nim jest najpewniejszy środek doprowadzenia wszystkiego ku dobremu.
Modlić się, wierzyć nie wątpiąc. Św. Piotr począł tonąć kiedy począł wątpić.

Praca codzienna z obowiązków stanu wynikająca może mieć wartość modlitwy, cnoty i przykładu zarazem, gdy pracujemy dlatego, że Pan Bóg chce,
abyśmy pracowali na chleb, który nam daje.

Trzeba żyć pod okiem Pana Jezusa. Wystarczy jedno spojrzenie duszy na Niego, jedno słowo, myśl jak błyskawica, a to już jest modlitwa.

Jak czego brakuje, to prosić i polecić Panu Jezusowi
i być najspokojniejszą, że On wszystkiemu zaradzi.

Przyjmować wszystko co się zdarza
i tego chcieć jako Woli Boskiej, to są środki zbawienia.

Żadnych niepokojów nie chce Pan Bóg,
ani o własną doskonałość też nie, bo w końcu - jeśli chcesz coś dobrego,
a nie możesz, Bóg jak uczynek nagradza tę chęć.

Wszystko małe i wielkie zdawać na Opatrzność Boską
z całym zaufaniem i pewnością.

Dobrze nie mieć darów szczególnych, bo się jest obronionym od pychy.

Nie dlatego pragnę zbawienia żeby być zbawionym,
ale żeby się wykonał plan Boski.

Zniechęcać się nigdy nie trzeba, po burzy bywa spokój,
po zimie zielona wiosna.

Bez miłości grosz jest szorstki, strawa podana niesmaczna,
opieka najlepsza niemiła.

Kościół to sukcesja nieprzerwana świętych: ludzi, czynów i zasad,
która łączy w jedną całość mnóstwo ludzi, którzy żyli na świecie od dawna i żyją, niektórzy są w niebie i w czyśćcu, inni na ziemi, a wszyscy są złączeni w jednym duchu, wspomagają się wzajemnie ze sobą komunikują.
To jest Kościół katolicki, święte ciało,
choć w nim dużo członków chorych albo umarłych.

Każdemu głodnemu dać jeść, bezdomnemu miejsce a nagiemu odzież.
Jak nie można dużo to mało.

Taka modlitwa taka doskonałość, jaka modlitwa taki dzień cały.
Na darmo usiłujemy postąpić przez inne środki, inne praktyki, inną drogą.
Modlitwa jest warunkiem nawracania dusz.
Bez modlitwy niepodobna wytrwać w powołaniu.

Przed modlitwą siebie porzucić i wszystko stworzone,
uspokajać się.

Modlitwa nie zależy na uczuciach, na łzach,
ale na sile woli w wykonywaniu woli Boskiej.

Może nasze zbawienie zależy od małej rzeczy,
czy mogę ryzykować.

Ten jest dobry, kto chce być dobry.

Po co się niepokoić, wszak Bóg w nas, a my w Nim,
a poza tym wszystko takie mało znaczące.

Patrzę na Jezusa w Jego Eucharystii.
Czy jego miłość obmyśliła coś jeszcze piękniejszego?
Skoro jest Chlebem i my bądźmy chlebem.
Skąpy jest ten, kto nie jest jak On.

Im więcej kto opuszczony z tym większą miłością służyć mu trzeba,
bo samego Pana Jezusa w osobie tego ubogiego ratujemy.

W myślach o Bogu i o przyszłych rzeczach znalazłem szczęście i spokój, którego daremnie szukałem w życiu.

Iść zawsze naprzód, choćby po gorzkich zawodach i szalejących bałwanach morskich, gdy opieka Boska nad nami, przed niczym zaś się nie cofać,
a na wszystko być gotowym, jeśli Bóg czego od nas zażąda.

Nikt nie idzie sam do nieba. Rozbić naczynie, zapach się rozejdzie.
Nie tylko będziemy Boga kochać, ale inni Go przez nas pokochają.
A to jest coś.

Zachować serce tylko dla Boga,
albo pożegnać nadzieję przybycia do celu i kresu.
Jedna dobrowolna niedoskonałość przeszkadza do transformacji duszy w Boga.

Być zwróconym do Boga i do doskonałości,
a unikać najmniejszej niedoskonałości.

Niech Serce Najświętsze udzieli nam płomienia świętej miłości.
Ofiarujemy się na znoje i trudy, i cierpienia,
gotowi jesteśmy na krzyż dla uczczenia Najświętszego Serca Pana naszego.

Pan Jezus wszystko na lepsze potrafi obrócić.
Zdać wszystko na Pana Jezusa.
Nic się nie zdarza bez woli Boskiej.