Duszpasterstwo Bankowców w Warszawie

Duszpasterstwo Bankowców w Warszawie

www.bankowcywarszawa.pl

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

3 spotkanie:

Św. Faustyna i bł. ks. Sopoćko o Bożym Miłosierdziu cz.II

Małe Dziecię Jezus we Mszy św. jest radością duszy mojej. (...) Z wielką tęsknotą oczekuję Bożego Narodzenia, przeżywam oczekiwanie z Matką Najświętszą. O Światło Wiekuiste, które przychodzisz na tę Ziemię, oświecaj umysł mój i wzmacniaj wolę moją, aby nie ustała w chwilach ciężkich doświadczeń. Niech światło Twoje rozproszy wszelkie cienie wątpliwości, niech wszechmoc Twoja działa przeze mnie. (św. Faustyna Kowalska)

Tylko w świetle wiary zrozumiem życie, a gdy trzeba, mój Lekarz, Chrystus Pan, natychmiast mnie uzdrowi. Czy nie szukam rozwiązania moich wątpliwości, problemów wiary, życia u wróżek, znachorów, ludzi wątpliwej wiary? Czy - nie rozwiązując wątpliwości co do wiary z osobą kompetentną - nie zdaję sobie sprawy, że narażam się na kryzys wiary? Nie tylko powinienem z księdzem na spowiedzi o tym rozmawiać, ale mam taki obowiązek. (ks. St.Staśko)

O Jezu Najsłodszy, któryś raczył dopuścić mnie nędzną do poznania tego nie zgłębionego miłosierdzia Twego, o Jezu Najsłodszy, któryś łaskawie zażądał ode mnie, abym światu całemu mówiła o tym niepojętym miłosierdziu Twoim, oto dziś biorę w ręce te dwa promienie, które wytrysły z miłosiernego Serca Twojego - to jest Krew i Woda - i rozsiewam na całą kulę ziemską, aby wszelka dusza doznała miłosierdzia Twego, a doznawszy, wielbiła przez nieskończone wieki. św. Faustyna Kowalska

Dlaczego na kilka dni przed Bożym Narodzeniem moje serce nie promienieje, nie krzyczy z radości, nie woła na cały głos: Bóg się rodzi! Wszystko inne nieważne, byle narodził się w sercach wszystkich ludzi na całym świecie, aby wszyscy poczuli się w Chrystusie braćmi i siostrami, dziećmi jednego Boga. (ks. St.Staśko)

O Trójco Święta, Boże wiekuisty, tonie duch mój w piękności Twojej, niczem są wieki przed Tobą, Tyś zawsze ten sam. O, jak wielki jest majestat Twój. Jezu, co jest powodem, że taisz swój majestat, że opuściłeś tron nieba, a przebywasz z nami?

Odpowiedział mi Pan: - Córko moja, miłość mię sprowadziła i miłość mię zatrzymuje. Córko moja, o gdybyś wiedziała, jak wielką zasługę i nagrodę ma jeden akt czystej miłości ku mnie, umarłabyś z radości. św. Faustyna Kowalska

Radość zjednoczenia z Jezusem odczuwają ludzie pokorni i żywej wiary. Radość świętowania Bożego Narodzenia wypływa z uświadomienia sobie, że tak wielu ludzi zaufało Jezusowi. A On za to zaufanie nie tylko wywyższył siostrę Faustynę, ks. Michała Sopoćkę, Jana Pawła II - wynosząc ich na ołtarze, a wywyższy każdego. Mnie również. Będę trwał w dziękczynieniu. (ks. St.Staśko)

Jak dziecko śpiące na łonie matki jest nie dbałe i nie zdaje sobie sprawy, komu zawdzięcza swój sen bezpieczny, tak często ludzie, korzystając z darów miłosierdzia Bożego, nie myślą, komu je zawdzięczają, i mogą zasłużyć na wyrzuty ze strony Boga, jak owych dziewięciu ewangelicznych trędowatych, że za nie nie składają podziękowania. (bł. Michał Sopoćko)

Brak Boga w życiu osobistym, w życiu swej rodziny prowadzi do duchowej śmierci. Jak ryba wyjęta z wody nie może przeżyć wrogiego środowiska, choć inni potrafią w nim żyć, tak chrześcijanin „wyciągnięty” ze wspólnoty Kościoła duchowo umiera. Fizycznie żyje, a duchowo nie. Aż żal spotykać „żywych umarłych”. Czy cenię klimaty wiary w swoim życiu? Czy dbam o prawdziwie religijną atmosferę wiary w moim domu? Czy nie narażam siebie, swoich bliskich na utratę wiary, a co za tym idzie i wiecznego zbawienia? (ks. St.Staśko)

Pamięć na obecność Bożą jest ostoją w niebezpieczeństwach, gdyż powoduje w duszy wielką ufność w miłosierdzie Boże. Jeżeli bowiem Bóg nie tylko jest w nas wewnętrznie, przenikając całą naszą istotę, lecz nadto otacza nas z zewnątrz i ogarnia zewsząd - któż mógłby nam szkodzić, jeżeliby On sam na to nie dał zezwolenia? A jeżeli sam na to zezwolił, winniśmy cierpliwie i ochotnie przyjąć z Jego ręki wszystko, gdyż „ z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra” (Rz 8,28). (bł. Michał Sopoćko)

Przypominanie sobie i innym o obecności Boga jest ważne. Święta Bożego Narodzenia to nie suto zastawiony stół wigilijnych potraw. To spotkanie z ubogim Jezusem w betlejemskiej szopie. Może w sąsiedztwie jest ta szopa? Łatwo zostawić przy wigilijnym stole puste miejsce, wiedząc, że i tak nikt tam nie za siądzie. A gdyby bezdomny przyszedł i zapukał. (ks. St.Staśko)

Zaprawdę w każdej świątyni katolickiej Jezus ogarnia nas i przepaja swym miłosierdziem, gdyż tu wszystko głosi przebaczenie, gdyż tu wszystko wlewa ufność w nasze serca. Tu woda zbawienia zatapia nasze grzechy, odradza i uświęca. Tu święty balsam przy bierzmowaniu utwierdza nas siłą Ducha Jezusowego i leczy z wrodzonej naszej słabości. Tu trybunały miłosierdzia, w których nasz Sędzia staje się teraz naszym Obrońcą. (...) I czemuż jeszcze bojaźliwi jesteśmy? (bł. Michał Sopoćko)

Kościół też ma swoje święta. Boże Narodzenie upiększa nasze świątynie. Dusza sama rwie się ku niebu. Czy daję się porwać temu cudownemu miejscu, gdzie Jezus rodzi się codziennie na ołtarzu, aby dać mi siebie? Jak długo trwać będzie Boże Narodzenie? Jak długo po świętach będę przystępować do stołu Pańskiego? To jest probierz mojej miłości do Niego. (ks. St.Staśko)

Dusza rozmiłowana w Bogu i w Nim zatopiona idzie do obowiązku z tym samym usposobieniem jak do Komunii św. i najprostszą czynność wykonuje z wielką starannością, (...) nie miesza się, gdy rzecz jaka okaże się po czasie mniej udana, ona jest spokojna, bo w chwili działania zrobiła, co było w jej mocy. (...) Jej dusza jest jak rycerz wyćwiczona w boju, z daleka spostrzega, gdzie wróg się ukrywa, i jest gotowa do walki, (...) Bóg jest jej mocą. św. Faustyna Kowalska

Ćwiczenie się w staranności jest trudne i wielu zniechęca. Staranność domaga się wytrwałości. Wszystko, co czynię bez serca, będzie często byle jakie i bez większej wartości. Aby się nie zmęczyć i nie zniechęcić, trzeba nasze uczynki codziennie składać u stóp Jezusa Miłosiernego. On będzie wiedział, co z nimi zrobić. Czy nie zasypiam z poczuciem niespełnienia? Wystarczy wszystko oddać Jezusowi, a On ześle na mnie sen sprawiedliwego. (ks. St.Staśko)

Myśli wyszukane o Adwencie

Adwent to obraz naszego oczekiwania na narodziny dla nieba. A tam wszystko będzie cudownie piękne. Tyle, że przejście przez próg nieba będzie trudne. (ks. Tomasz Horak)

Jest taki wiersz mojego dużo starszego współbrata i poety. Myślę o ks. Twardowskim. Wiersz zaczynający się od słów: „Żeby móc tak nareszcie uprościć...”. Różne sprawy chciałby poeta uprościć. I kończy słowami: „To bliziutko już od tej prostoty/ do jedynej tęsknoty za Bogiem”. Taki właśnie Adwent – prosty, jak dawne, łacińskie śpiewy, prosty – jak kreską rysowane obrazki, prosty – jak zwykły lampion ze świeczką, prosty – jak Maryi z Jezusem pod sercem droga do Betlejem. Prosty – co nie znaczy łatwy. Bo przecież Adwent to także przypomnienie i obraz naszego oczekiwania na narodziny dla nieba. A tam wszystko będzie cudownie piękne. Tyle że przejście przez próg nieba będzie trudne. Pewnie nawet bardzo trudne. Dlatego Adwent to czas nie tylko dla dzieci. To czas dla mnie i moich rówieśników także. By otrząsnąć się z tego, co za bardzo komplikuje nasze życie. „Żeby móc tak nareszcie uprościć...” – jak pisał młody wtedy ks. Jan. Takiego Adwentu Wam życzę. (ks. Tomasz Horak)

Cokolwiek nas spotyka jest zawsze od Pana Jezusa. Całe nasze życie jest Adwentem, ciągłym czekaniem, tęsknotą. Czym jest tęsknota? Smutkiem z powodu oddalenia.

W każdej chwili mogę spotkać się z Jezusem - świadomość Adwentu, jaki się nigdy nie kończy. (ks. J.Twardowski)

Zauważmy, że w Ewangelii nigdzie nie ma pouczenia: nawracajcie innych. Powiedziane jest: „Nawracajcie się, bo blisko jest królestwo Boże” (Mt 3,2). To nie znaczy, że gdy się nawrócimy, to królestwo zbliży się do nas. „Nawracajcie się” znaczy nauczcie się tak patrzeć, by zobaczyć, że Bóg jest przy was blisko. (ks. J.Twardowski)

Matka Boża jest arcydziełem Bożego miłosierdzia i Jego darem dla nas. Ona jedna przyszła na świat w nieskażonej ludzkiej naturze. Jest kwiatem rzuconym na Ziemię, który miał nigdy nie zwiędnąć i w całym swym rozkwicie znaleźć się w niebie. (ks. J.Twardowski)

Podczas Adwentu w liturgii dominował kolor fioletowy, który powstaje ze zmieszania błękitu - będącego symbolem duchowości, i czerwieni oznaczającej cielesność. Kolor ten przygotowuje nas do Narodzenia Pańskiego: Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego, czyli zjednoczenia tego, co Boskie, z tym, co ludzkie.

W Narodzenie Pańskie używamy szat liturgicznych w kolorze białym, oznaczającym światło, które przynosi nowo narodzony Jezus. To "Światłość prawdziwa", która "oświeca każdego człowieka" - w znaczeniu rozpoczęcia w jego sercu Bożego życia. Jezus przyjął ludzką naturę, by dokonać w niej naszego zbawienia. (ks. Eugeniusz Burzyk)

Ojciec Richard Malloy powiedział studentce zachwyconej buddyzmem: "A co byś pomyślała o religii, w której Bóg stał się wszystkim, czym my jesteśmy, po to, abyśmy my mogli się stać wszystkim, czym jest On?". "Cóż to za niezwykła religia?" - zapytała. "Chrześcijaństwo!" - usłyszała w odpowiedzi.
(ks. Eugeniusz Burzyk)

Szukamy wielkiej wiary, a brak w nas czasem najprostszej świadomości,
że wszystko co w nas jest, jest z woli Pana Boga.

Narzekamy na ateistów. Mówimy, że jest ich tak dużo, bo uczynił to komunizm i inne potwory. Dla czego są niewierzący? Dlatego, że widzą ludzi wierzących, którzy tak żyją, jakby Pana Boga wcale nie było. Jak mogą wierzyć, skoro takich ludzi widzą na około?

Świadomość, że jesteśmy w Bożym ręku, powinna się w nas stale pogłębiać.
(ks. J.Twardowski)

… Anioł zatrzymał Józefa, dlatego, że jedyną jego godnością wobec Boga
było poczucie swojej całkowitej niegodności.

Święty Józef był potrzebny, by zaopiekować się Matką Bożą i nadać imię Dziecku.
Gdyby nie on, Jezus nie miałby ludzkiego rodowodu.
Józef wprowadził Go do rodu króla Dawida, z którego sam pochodził.

Czasem czujemy się niegodni i niepotrzebni…. Bóg nas potrzebuje, nawet tych czasami beznadziejnie cierpiących. (ks. J.Twardowski)

Pan Jezus ma rodzić się w nas, gdy żałujemy za grzechy, chcemy żyć wiernością
naszemu powołaniu, widzimy w cierpieniu nie nieszczęście, ale próbę wierności Bogu.

Pan Bóg stworzył nas nie tylko na święta, ale na każdy powszedni dzień.
(ks. J.Twardowski)

Maryja zawsze znajdzie łaskę u Boga,
a łaska jest jedyną rzeczą nam potrzebną. (Św. Bernard)

Ratiznger przypomina pierwsze słowa wypowiedziane do Matki Bożej przez anioła: „Nie bój się Maryjo”. Te słowa są słowami przewodnimi w życiu Maryi i mają być także przewodnimi słowami w naszym życiu.

Na płótnie Jana van Eycka twarz anioła Gabriela jakby promienieje,
wyraża onieśmielenie urzekającym pięknem Maryi.

Łaska [gr. charis] to "dar Boży", "piękno" i "wdzięk", dlatego można powiedzieć:
"Bądź pozdrowiona, pełna piękna".

Nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej - powiedział Jezus do siostry Faustyny. (ks. Eugeniusz Burzyk)

"Goniąc i tęskniąc za duszy pokojem, Nadzieją moją i zbawieniem moim Jest ta myśl błoga, jest ta myśl droga, że Matką moją jest Matka Boga".

ks. Kazimierz Antoniewicz, fragment pieśni: Panie, w ofierze

Tajemnica Nawiedzenia. Maryja zaraz po Zwiastowaniu udaje się do swojej kuzynki Elżbiety. Jej pośpiech jest pośpiechem miłości. Ja nazywam to wydarzenie pierwszą procesją Najświętszego Sakramentu, w której Maryja jest monstrancją niosącą ukrytego w niej Jezusa, by nawiedzić cały Izrael. (Brat Efraim)

Brakuje ci dojrzałości i skupienia właściwych ludziom,
którzy idą przez życie pewni swego ideału, swego celu.
- Módl się do Najświętszej Maryi Panny, aby cię nauczyła wysławiać
Boga całą duszą, bez rozproszeń wszelkiego rodzaju. (Escrivia)

W Bogu powtórne narodzenie staje się możliwe.
Poprzez Maryję, Najświętszą Dziewicę.
Jeśli nie możecie dostać się do Ojca, zobaczcie:
Maryja jest z Nim najbliżej, była w Jego zamyśle jeszcze przed Stworzeniem.
Jej ciało stało się formą dla Jego Syna. (Brat Efraim)

"Chryste, Boże zrodzony z Maryi, dziewiczej Córy Dawida,
w której w czasie oznaczonym wszystkie figury i obietnice się dopełniły.
Ty, któryś Ją powołał i przebywałeś w Jej łonie.
Spełniając Jej ślub i pomnażając Jej czystość,
okryj nas Jej rozpostartym cieniem i rozraduj nas upragnionym rajem".
(Z liturgii maronickiej)

Czyste serce to wolne serce.
Wolne serce może kochać Chrystusa niepodzielną miłością.
Dzięki czystości nic i nikt nie zdoła nas od Niego oddzielić.
Czystość i dziewictwo złożyły się w Maryi na to szczególne piękno,
które przykuło Bożą uwagę.
Przez powierzenie Jej Jezusa Bóg okazał wielką miłość światu.

(Matka Teresa z Kalkuty)

Jeżeli zachowujemy milczenie, nie zabraknie nam miłosierdzia. Prośmy Maryję, by nas nauczyła takiego milczenia, które pomoże nam modlić się oraz słuchać innych i pomagać im tak jak Ona. Milczenie jest jedną z rzeczy, które pomagają nam żyć wyłącznie dla Chrystusa. Jeżeli naprawdę rozumiemy milczenie, rozumiemy też modlitwę.

(Matka Teresa z Kalkuty)

W ostatnim pouczeniu przed swoją śmiercią rabbi Zusja powiedział do uczniów: "W przyszłym świecie nie zapytają mnie: "Dlaczego nie byłeś Mojżeszem?". Zapytają mnie: "Dlaczego nie byłeś Zusją?"

Trudno znaleźć człowieka, który byłby w pełni zadowolony ze swojego życia. Jezus obiecuje pokrzepienie ludziom utrudzonym i obciążonym.
Czasem jednak, mimo najlepszych chęci, nie odczuwamy Jego pomocy.

Czas bycia pod drzwiami i pukania jest bardzo potrzebny, bo wtedy dojrzewamy do przyjęcia tego daru, który przychodzi: szczęścia, radości, pokoju, bezpieczeństwa, wspólnoty - twierdzi ojciec Rafał Skibiński.

Ojciec Joachim Badeni uważał, że to, co się dzieje na zewnątrz,
jest nieciekawe w porównaniu z tym, co dzieje się w ludzkiej duszy.
Po pewnym czasie, gdy człowiek zaczyna poznawać Boga, widzi, jak mało istotne są różne wydarzenia: "Bardzo pomaga mi to, że słabo widzę".

Cadyk zapytał uczonego: "Czego dokonałeś?".
"Trzy razy przeszedłem przez cały Talmud" - odparł.
"Ale jak wiele Talmudu przeszło przez ciebie?" - zapytał cadyk.

Ewangelista dzieli rodowód Jezusa na 3 okresy, z których każdy zawiera 14 imion. Czternastka stanowi sumę dwóch świętych siódemek.
Liczba siedem jest liczbą Boga i oznacza doskonałość.
Ewangelista przekonuje w ten sposób, że Jezus jest Synem Bożym.

Ojciec Piotr Rostworowski twierdził,
że prawdziwy życiorys to historia życia z Bogiem:
"Poznanie Boga i ciągłe poznawanie, upadki, Jego miłosierdzie, nasze powroty

i niewierności, ponoszone ofiary - czy to nie określa bardziej jeszcze,
bo głębiej, do samego rdzenia osoby, niż dyplomy i zagraniczne staże?".

(ks. Eugeniusz Burzyk)

Święty Anzelm twierdził, że Bóg pewnych rzeczy uczynić nie może.
Na przykład sprawić, aby to, co się stało, nie było się stało, czyli zmieniać przeszłości. Nie może też zamienić prawdy w fałsz, ani kłamać.

Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego - mówi anioł do Maryi,
zwiastując Jej nieprawdopodobne wydarzenia. Bóg może nawet
ingerować w prawa natury, jednak nie może zaprzeczyć samemu sobie.

Na pytanie, dlaczego Bóg stworzył świat, skoro nie odczuwa żadnych braków czy potrzeb, święty Tomasz odpowiada: "Dobro ma przyrodzoną skłonność, by się rozprzestrzeniać i więcej dobra tworzyć".

(ks. Eugeniusz Burzyk)

Myślę, że każdy człowiek jest powołany [...] do wykonywania swojej małej pracy
w wielkim dziele Ducha Świętego - mówił Stefan Świeżawski.

To zadanie znacznie przerastało wyobraźnię Maryi. "Oto ja służebnica Pańska" - odpowiada aniołowi, wierząc, że Bóg da Jej siłę do jego wypełnienia.

Jan Budziaszek tak odpowiada na pytanie, czy nie męczy go ewangelizacja: "Świeczka nie traci płomienia, gdy inni od niej zapalają swoje świeczki".
(ks. Eugeniusz Burzyk)