Duszpasterstwo Bankowców w Warszawie

 Duszpasterstwo Bankowców w Warszawie

www.bankowcywarszawa.pl

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

9 grudnia 2024 r.

Rok Jubileuszowy 2025

logo Jubileuszu Roku 2025

Autorem logotypu, wybranego w drodze międzynarodowego konkursu jest włoski grafik Giacomo Travisani

Rok Jubileuszowy 2025

Rok Jubileuszowy 2025 został ogłoszony 9 maja 2024 roku przez papieża Franciszka bullą “Spes non confundit” (Nadzieja zawieść nie może). Rok jubileuszowy rozpocznie 24 grudnia 2024 roku, a zakończy 6 stycznia 2026 roku.

Bulla to oficjalny dokument urzędowy, z pieczęcią papieża. W dokumencie tym oprócz daty rozpoczęcia i zakończenia Roku Świętego, znajduje się także tematyka Jubileuszu czy warunki, na jakich jest on ogłoszony przez papieża.

Jubileusz Roku 2025 odbędzie się pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. W ramach jego obchodów w Watykanie zostaną zorganizowane m.in. spotkania, dedykowane różnym grupom społecznym, jako że w roku jubileuszowym wszyscy wierni są w szczególny sposób zaproszeni do odbycia pielgrzymki do Grobu św. Piotra.

Najważniejszym elementem Roku Świętego są “Drzwi święte”. W Bazylice św. Piotra na Watykanie zostaną one otworzone 24 grudnia 2024, a zamknięte 6 stycznia 2026.

Drzwi święte będą również otwarte w nastepujących bazylikach:

-  Bazylice św. Jana na Lateranie - 29 grudnia 2024,

-   Bazylice Matki Bożej Większej - 1 stycznia 2025,

-   Bazylice św. Pawła za Murami - 5 stycznia 2025.

Jubileusze – jak to się zaczęło?

Tradycję jubileuszy rozpoczął papież Bonifacy VIII, zwołując 22 lutego 1300 r. Rok Święty, w czasie którego można było uzyskać odpust zupełny. Papież chciał, by zwoływano Rok Święty co sto lat. Jednak stopniowo zmniejszano ten okres, najpierw do 50 (jak w Starym Testamencie), a od 1475 r. zaczęto je organizować co 25 lat, by każde pokolenie mogło przeżyć jubileusz choć jeden raz.

W XX w. do zwykłych lat świętych doszły jeszcze jubileusze nadzwyczajne: w 1933 i 1983, zwołane z okazji 1900. i 1950. rocznicy odkupienia. Kolejny nadzwyczajny Rok Święty – Jubileusz Miłosierdzia rozpoczął się 8 grudnia 2015 r. i trwał do 20 listopada 2016 r. W sumie dotychczas jubileusze obchodzono 29 razy.

Brama Święta w przedsionku bazyliki św. Piotra w Watykanie

Otwarcie Bramy Świętej

Z symbolicznego punktu widzenia Drzwi Święte nabierają szczególnego znaczenia: są znakiem najbardziej charakterystycznym, ponieważ celem jest dokonanie symbolicznego aktu ich przekroczenia. Otwarcie Drzwi przez Papieża stanowi oficjalne rozpoczęcie Roku Świętego. Pierwotnie, jedyne Drzwi znajdowały się w Bazylice św. Jana na Lateranie, będącej także katedrą biskupa Rzymu. Aby umożliwić wykonanie tego gestu licznym pielgrzymom, również inne bazyliki rzymskie zaczęły oferować taką możliwość.

Brama w bazylice św. Piotra została postawiona na polecenie papieża Piusa XII i po raz pierwszy otwarta 24 grudnia 1949 r., co rozpoczęło Rok Jubileuszowy 1950. Otwarcie bramy poprzedziło symboliczne, trzykrotne uderzenie młotka. W okresie pomiędzy jubileuszami, od wnętrza bazyliki bramę zasłania mur, budowany po zakończeniu poprzedniego, a burzony przed otwarciem następnego takiego roku.

Święta Brama wiąże się z poprzednią tradycją świętowania lat jubileuszowych, kiedy odpust można było uzyskać tylko udając się w pielgrzymkę do Rzymu. Przejście przez bramę symbolizowało więc możliwość otrzymania odpustu.

Przekraczając ten próg, pielgrzym przywołuje na myśl tekst dziesiątego rozdziału Ewangelii według św. Jana: „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę” (10, 9). Ten akt wyraża chęć pójścia za Jezusem, który jest Dobrym Pasterzem i pragnienie by Jezus nas poprowadził. W końcu drzwi to też przejście, prowadzące do kościoła. Dla wspólnoty chrześcijańskiej to nie tylko przestrzeń sacrum, do której należy podchodzić z szacunkiem, w odpowiednim stroju i stosownie się zachowując, ale również znak pojednania, łączący każdego wierzącego z Chrystusem: jest miejscem spotkania i dialogu, pojednania i pokoju, z Tym który czeka na wizytę każdego pielgrzyma, w przestrzeni Kościoła jako wspólnoty ludzi wierzących.

W Rzymie doświadczenie to nabiera szczególnego znaczenia ze względu na pamięć św. Piotra i św. Pawła, apostołów którzy uformowali wspólnotę chrześcijan w Rzymie i których nauczanie i przykład wiary stanowią fundament Kościoła Powszechnego. Ich grób jest tutaj, gdzie zginęli śmiercią męczeńską; wraz z katakumbami stanowi miejsce nieustannej inspiracji.Święta Brama wiąże się z poprzednią tradycją świętowania lat jubileuszowych, kiedy odpust można było uzyskać tylko udając się w pielgrzymkę do Rzymu. Przejście przez bramę symbolizowało więc możliwość otrzymania odpustu.

Rok Jubileuszowy w Starym Testamencie

Obchodzenie roku jubileuszowego Kościół przejął od biblijnego Izraela, którego życie religijne znamy z pism Starego Testamentu. Rok jubileuszowy pozostaje tam w ścisłym związku z rokiem szabatowym, który z kolei stanowi odwzorowanie przykazania świętowania szabatu. Jak człowiek ma odpoczywać co siódmy dzień, oddając w szabat cześć należną Bogu, tak co siódmy rok powinna odpoczywać ziemia, zaś jej odpoczynek powinien być połączony z wyzwoleniem wszystkich, którzy popadli w niewolę albo niesprawiedliwą zależność od innych.

U podstaw rozporządzeń związanych z rokiem szabatowym i jubileuszowym leżały z jednej strony coraz liczniejsze uwarunkowania ekonomiczne i społeczne, z drugiej zaś coraz głębsza świadomość religijna i wrażliwość etyczna. Gdy Izraelici zamieszkali we własnym kraju, część z nich znalazła się w trudnym położeniu i była zmuszona sprzedać posiadłości, zwłaszcza ziemię, korzystać z pożyczek, które należało potem spłacać z procentami, a nawet niewolniczo służyć u współrodaków. Doprowadziło to do powstania stale powiększającej się grupy ludzi biednych, całkowicie zależnych od innych, a tym samym do powiększania się różnic społecznych. Z czasem stawały się one tak znaczne, że godziły w porządek, jaki Bóg zamierzył dla swojego narodu. Przecież ci, którzy niegdyś wyszli z Egiptu, byli sobie równi. Gorsząca zatem i niedopuszczalna była sytuacja, gdy po wejściu do własnej ziemi i jej zagospodarowaniu zamierzona przez Boga równość ustąpiła miejsca pogłębiającej się niesprawiedliwości. [ wg ks. W.Chrostowskiego ]

Rozporządzenia dotyczące roku jubileuszowego pojawiają się najpierw w tzw. Kodeksie Świętości (Kpł 17-26), w którym występują wśród przepisów dotyczących roku szabatowego. Najpierw są tam podane zasady regulujące czas świętowania jubileuszu: Policzysz sobie siedem lat szabatowych, to jest siedem razy po siedem lat, tak że czas siedmiu lat szabatowych będzie obejmował czterdzieści dziewięć lat.

Rok jubileuszowy przypada na każdy pięćdziesiąty rok, co pozwala się łatwo przenieść także na dziesiętny system rachuby czasu i świętować w jednym stuleciu dwa jubileusze.

Będziecie święcić pięćdziesiąty rok, oznajmijcie wyzwolenie [hebr. deror] w kraju dla wszystkich jego mieszkańców. Będzie to dla was jubileusz [hebr. yobel] - każdy z was powróci do swej własności i każdy powróci do swego rodu. Cały ten rok pięćdziesiąty będzie dla was rokiem jubileuszowym - nie będziecie siać, nie będziecie żąć tego, co urośnie, nie będziecie zbierać nieobciętych winogron, bo to będzie dla was jubileusz, to będzie dla was rzecz święta. Wolno wam jednak będzie jeść to, co urośnie na polu (Kpł 25,8-12).

Myśli wyszukane

Relacje nawiązywane drogą elektroniczną

nie zastąpią nigdy bezpośredniego kontaktu

z drugim człowiekiem.

św. Jan Paweł II

Zniekształcenie prawdy przez organy informacyjne

może pociągać za sobą nieobliczalne skutki.

św. Jan XXIII

Trzeba umieć chwytać

Pana Boga za serce, to jego "słaba strona".

św. Teresa z Avila

Człowiek codziennie doprowadza swoje włosy

do porządku. Dlaczego jednak nie serce?

przysłowie chińskie

Zaufanie jest oazą serca, do której nigdy

nie dochodzi karawana myśli.

Khalil Gibran

Pokój, którego szukam, jest we mnie.

Herbert Benson

Myśli wyszukane

Dzięki Internetowi na milionach monitorów

na ziemi pojawiają się miliardy obrazów.

Czy z owej galaktyki obrazów i dźwięków wyłoni się

twarz Chrystusa i da się słyszeć Jego głos?

św. Jan Paweł II

Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku,

odwagi i pracy.

Honorć de Balzak

Postępuj zawsze tak, jakby to, co czynisz,

miało być twoim ostatnim uczynkiem.

Elias Canetti

Szczęście i nieszczęście

to nasza lewa i prawa ręka.

Obu należy umieć używać.

św. Katarzyna ze Sieny

Na świecie są tylko dwa szczęścia:

jedno małe -być szczęśliwym

i drugie duże -uszczęśliwiać innych.

Julian Tuwim

Zbyt często czyste sumienie

jest rezultatem marnej pamięci...

św. Ambroży z Mediolanu

Móc czegoś nie chcieć

to już jest … szczęście.

Maria Dąbrowska

I znowu człowiek wydaje pieniądze,

których nie ma, na rzeczy,

których nie potrzebuje,

by imponować ludziom, których nie lubi.

Danny Kaye

Myśli wyszukane

Kto wie, że popełnił błąd

i go nie naprawia,

popełnia drugi błąd.

Konfucjusz

Nadzieja sama w sobie jest szczęściem

i być może tym szczęściem najważniejszym,

jakie może dać świat.

Andrew Johnson

Cała mądrość ludzka zawiera się

w tych kilku słowach:

czekać i nie tracić nadziei ...

Aleksander Dumas, ojciec

Droga człowieka do Boga,

na tym najbardziej stromym odcinku,

nazywa się: samotność.

Peter Lippert

Jeden miły gest jest czasem więcej wart

niż wiele pięknych słów.

Phil Bosmans

Nieskończona miłość Boga do nas

stała się widzialna w Jezusie Chrystusie.

św. Bernard

Człowiek jest arcydziełem Bożym,

w którym miłość i mądrość

wypowiedziały się najpełniej

Bł. kard. Stefan Wyszyński

Modlitwa jest dla naszej duszy tym,

czym deszcz dla ziemi.

św. Jan Maria Vianney

Kto modli się mało, otrzymuje mało;

kto modli się dużo, otrzymuje dużo;

kto modli się bardzo dużo, staje się świętym.

św. Maksymilian M. Kolbe