Duszpasterstwo Bankowców w Warszawie

www.bankowcywarszawa.pl

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

8 listopada 2021 r

2 spotkanie –

Święty Józef - Patron ojców

Wspomnienie – 19 marca, 1 maja,

Atrybuty- lilia, młotek, hebel, Dzieciątko Jezus, laska

 

 

 

Święty Józef z Nazaretu, Sprawiedliwy – małżonek Marii z Nazaretu, tradycyjnie nazywany jej Oblubieńcem, opiekun Świętej Rodziny, święty Kościoła powszechnego, uznany za patrona chrześcijańskich małżeństw, rodzin oraz ludzi pracy i dobrej śmierci, częstokroć porównywany do Abrahama.

 

Wielu katolickich mężczyzn, za swych patronów obiera świętych Rycerzy lub wojowników.
To bardzo piękna postawa świadcząca o powrocie ideału męstwa do współczesnych katolików. Warto jednak pamiętać o jeszcze jednym świętym – Józefie, Oblubieńcu Najświętszej Maryi Panny. Jan Paweł II w 1989 roku napisał adhortację Redemptoris custos o św. Józefie. Niezwykłe jest to, że człowiekowi św. Józefowi, który był najmniej doskonały, najbardziej ludzki ze Świętej Rodziny, pełnemu swoich własnych lęków i ograniczeń, Bóg powierzył troskę o Maryję i Jezusa.

Podobnie i w ludzkiej rodzinie Bóg powierza rodzinę mężczyźnie, który wcale nie musi być najmądrzejszy ani najsprawniejszy, najprzystojniejszy. Powierza takiemu mężczyźnie jaki jest, pełnemu ograniczeń i wad.

Opiekun Maryi i Jezusa

Józef tak jak każdy mężczyzna pragnął mieć rodzinę, żonę i dzieci. W przypadku Józefa wola Boża była inna. W chwili Zwiastowania Maryja była zaślubiona Józefowi. Była ona dziewicą, ponieważ Dziecię, które się w niej poczęło, zostało poczęte za sprawą Ducha Świętego. Bóg dał wyjaśnienie tej sytuacji Józefowi. Kolejne spotkania z Bogiem potwierdzają wybranie Józefa. Bóg zwracając się do niego we śnie, powierzając mu opiekę i troskę nad Jezusem i Maryją. Józef bierze Maryję, nie zadając pytań, wypełnia wolę Bożą. Józef musiał bardzo kochać Maryję, skoro myślał, żeby ją potajemnie oddalić, a to znaczyło wziąć całą winę na siebie, uznać przed ludźmi, że to on ją zniesławił, a to znaczyło narazić się na śmierć. Bóg interweniuje, kiedy widzi tak wielką wiarę, miłość i sprawia, że nic takiego się nie dzieje, Maryja i Józef nie zostają ukamienowani.

 
       

 

Jednym z najważniejszych aspektów ojcostwa jest odpowiedzialność. Józef dowiedział się o swojej ojcowskiej odpowiedzialności za los Jezusa wprost od samego Boga: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło” (Mt 1,20). Odpowiedzialność Józefa jest równoczesna: względem kobiety, Maryi, swej małżonki i względem Dziecięcia, które się w Niej poczęło. Józef jest więc prawdziwym mężem Maryi i prawdziwym ojcem Jezusa Chrystusa, jego dziewiczym ojcem.

Poprzez odpowiedzialność za Świętą Rodzinę, Józef stał się powiernikiem odwiecznej tajemnicy ukrytej w Bogu. Ta sytuacja pokazuje, że w jakiś sposób każdy mężczyzna staje się powiernikiem Bożych tajemnic.

Józef opiekuje się Jezusem, wypełnia wszystkie prawa przypisane przynależnością do narodu żydowskiego i od dzieciństwa uczy Jezusa tych zasad i praw. Ewangelie jasno ukazują, że Józef jako ojciec aktywnie uczestniczył w życiu społecznym i religijnym, tj. spis ludności, na który się udali, coroczne pielgrzymki do Jerozolimy. Józef, kiedy dowiedział się, że Jezusowi groziło niebezpieczeństwo, zrezygnował ze swojej pracy zarobkowej i zabrał swoją rodzinę do Egiptu.

Dlatego Józef jest wzorem dla ojców. Kiedy widzą, że rodzinie, żonie i dzieciom grozi niebezpieczeństwo ojcowie powini je chronić. Może nie chodzić o fizyczną ucieczkę, ale o to, by być bliżej rodziny.

Św. Jan Paweł II w Redemptoris custos pisze o roli wychowawczej Józefa. Kiedy wrócili ze świątyni, „Jezus wzrastał w latach, mądrości i łasce”. Dokonywało się to wszystko w środowisku Świętej Rodziny, pod opieką Józefa, na którym spoczywało wzniosłe zadanie wychowania, czyli żywienia, ubierania, nauczenia zawodu, zgodnie z powinnościami spoczywającymi na ojcu. Nie brakowało również tych chwil trudnych, jak choćby ta sytuacja znalezienia w świątyni, kiedy padają słowa „Z bólem serca szukaliśmy cię” (Łk 2,48)

Patron pracujących

Święty Józef uczy, że wyrazem miłości w Rodzinie z Nazaretu jest praca. Józef uczył Jezusa pracowitości. Został powołany do tego, by zapewnić ziemski byt Synowi Bożemu i swej Oblubienicy Maryi.

Praca rozwija człowieka oraz zapewnia byt materialny. Służy pracującemu oraz innym. Praca ma także duże znaczenia dla rodziny. Od pokoleń praca na rzecz rodziny należy do podstawowych obowiązków mężczyzny. Jest ona konieczna, choć nie powinna uniemożliwiać wypełniania innych obowiązków w odniesieniu do żony i dzieci.

Praca zarobkowa jest niezwykle ważna dla każdego, odpowiedzialnego mężczyzny. Dzięki niej sam się rozwija, ale przede wszystkim utrzymuje swoją rodzinę. Józef uczy dobrego wykonywania swojej pracy, która jest na chwałę Boga i dla pożytku pracujących, rodziny i społeczeństwa. Warto swoją pracę rozpoczynać od modlitwy do św. Józefa.

Józef jest wzorem ojca, który ukazuje dziecku właściwy sens pracy, uczy sumiennego jej

 

wykonywania, w łączności z Bogiem i z tymi, którym trud ma służyć, bo o wartości pracy nie decyduje to, co się robi, ale jak się wykonuje swoje obowiązki i jakie motywy przyświecają wykonywanej pracy.

Wielu mężczyzn przeżyło w swym życiu moment ogromnego stresu, gdy tracili pracę i przez jakiś czas pozostawali bezrobotnymi. W dzisiejszych czasach poważnym problemem jest bezrobocie. Negatywnie wpływa ono na stan psychiczny mężczyzny. Przeżywa on kryzys swojej tożsamości. Brak pracy ugruntowuje w mężczyźnie poczucie, że nie jest dobrym mężem, ojcem i czuje się niepotrzebny w rodzinie.

Wzór ojcostwa

Bóg Ojciec osobiście wybrał św. Józefa na przybranego Ojca Syna Bożego i powierzył mu niezwykłą misję. Powierzono mu współuczestnictwo w wychowaniu Zbawiciela. Miał zapewnić Panu Jezusowi ochronę przed głodem, chłodem i ubóstwem. Nie odmówił tej ciężkiej misji, mimo że wiedział, że będzie wystawiony na ludzkie pomówienia. Wiernie służył Świętej Rodzinie i chronił ją przed niebezpieczeństwem.

To św. Józef nauczył swego przybranego Syna, a naszego Pana, wszystkiego tego, czego ojciec uczy swoje dziecko. Jest więc doskonałym patronem ojców. Uczy, jak wpływać na życie duchowe dzieci.

Św. Józef uczy, że ojcowie nie tylko mają obowiązek zapewnić byt materialny dziecku, ale przede wszystkim powinni brać odpowiedzialność za jego wychowanie. Ojciec powinien wprowadzać dziecko w obowiązki, zaprawiać do konsekwencji, do wierności zasadom i Prawu Bożemu. Zadaniem ojca jest również obrona rodziny przed zagrożeniami z zewnątrz (zgorszeniem, deprawacją), podobnie jak św. Józef bronił Jezusa przed Herodem.

Wzór pokory i człowiek ciszy

Kiedy Bóg wzywał świętego Józefa do jakiejkolwiek misji, np. przyjęcia Maryi z dzieckiem, do ucieczki do innego kraju, ten godził się na to z pokorą. Nie zastanawiał się, nie miał dylematów, decydował natychmiast. Zawsze w zgodzie z wolą Bożą. Św. Józef przypomina, że najpierw należy żyć w zgodzie z Bogiem. Poświadcza, że prawdziwą wielkość odnajdziemy podążając za Stwórcą.

W Piśmie Świętym nie ma ani jednego słowa wypowiedzianego przez Józefa. Był bowiem człowiekiem ciszy. Dzięki niej był w stanie usłyszeć głos Boga i dostrzegać Jego wolę, pozwalającą mu chronić Świętą Rodzinę. Szczególnie dziś, w czasach hałasu i tysięcy komunikatów trafiających do nas każdego dnia, warto zdać sobie sprawę z wartości ciszy i wsłuchania się w głos Boga.

Św. Józef uczynił ze swojego życia całkowity dar: był oddanym i odpowiedzialnym mężem i ojcem, był człowiekiem głębokiej wiary, całkowicie posłusznym Bogu, był oparciem dla Jezusa i Maryi, ofiarnie troszczył się o własną rodzinę zarówno w wymiarze materialnym jak i duchowym. Jego miłość wyrażała się w konkretnych czynach. Józef poprzez realizowanie swej życiowej misji, wzywa współczesnych ojców do pracy nad sobą, do uczenia się odpowiedzialnego, pełnego poświęcenia i miłości ojcostwa.

 


Myśli wyszukane o św. Józefie

 

Bóg połączył w Józefie, jak w słońcu, światło i splendor

wszystkich świętych wziętych razem.

Św. Grzegorz z Nazjanzu

 

Bóg obdarzył św. Józefa miłością, troskliwością i władzą ojcowską nad Jezusem.

Dał mu uczucia ojcowskie, dzięki którym mógł strzec Go z wielką miłością; troskę ojcowską, aby mógł opiekować się Nim bardzo pieczołowicie, oraz ojcowską władzę, by być pewnym, że będzie posłuszny we wszystkim, co Mu zaleci.

Św. Jan Damasceński

 

 
 

Nie ulega wątpliwości, że Chrystus wynagradza św. Józefa teraz nawet więcej, kiedy jest on w niebie, aniżeli był on na ziemi.

Nasz Pan, który w życiu ziemskim miał Józefa jako Swego ojca,

z pewnością nie odmówi mu niczego, o co prosi on w niebie

Św. Bernardyn ze Sieny

 

Wiara, miłość, nadzieja - oto główne osie życia św. Józefa i życia chrześcijańskiego w ogóle. Oddanie św. Józefa jawi się jako utkane na przemian z wiernej miłości, pełnej miłości wiary i ufnej nadziei.

Św. Josemaria Escriva

 

 
 

Spójrz, tak wiele jest powodów by czcić Świętego Józefa i brać naukę z jego życia: był mężczyzną silnej wiary..; pracą zapewnił byt swojej rodzinie (Jezusowi i Maryi) strzegł czystości Najświętszej Maryi Panny, która była jego Oblubienicą; i szanował - kochał! - wolność Boga, który wybrał nie tylko Najświętszą Maryję Pannę na Matkę, lecz również jego - na Oblubieńca Maryi.

Św. Josemaria Escriva

 

Od niektórych świętych otrzymujemy pomoc w szczególnych sprawach, ale od św. Józefa pomoc jest udzielana we wszystkich, a poza tym broni on tych wszystkich, którzy z pokora zwracają się do niego.

Św. Bernard z Clairvaux

 

 
 

Kto nie znalazł jeszcze mistrza, który by go nauczył modlitwy wewnętrznej,

niech sobie tego chwalebnego Świętego weźmie za mistrza i przewodnika,

a pod wodzą jego nie zbłądzi.

Św. Teresa Wielka

Pomiędzy Bogiem a św. Józefem nie można wyróżnić nikogo większego, poza Najświętszą Maryją ze względu na jej Boże macierzyństwo..

Pius XI